Bulbophyllum levanae
Ames 1915
Podrodzina: Epidendroideae Plemię: Dendrobieae Podplemię: Bulbophyllinae
|
Foto: © Orchids & More. Wszelkie prawa zastrzeżone. |
|
Bulbophyllum levanae
Synonim: Bulbophyllum nymphopolitanum Kränzlin, Bulbophyllum trigonosepalum Kranzlin. Cootes (2001) stwierdził, że według niego Bulbophyllum nymphopolitanum powinno być uważane za oddzielny gatunek z powodu dużej różnicy w wielkości i kolorze kwiatów.
Występowanie:
Filipiny. Storczyk ten jest spotykany na wyspie Panay w prowincjach Antique i Capiz; na wyspie Luzon w prowincjach Rizal, Sorsogon i Zambales oraz na wyspach Leyte i Sibuyan. Rosną w lasach na wysokości ok. 500 m.
Klimat:
Zanotowane skrajne temperatury to 34°C i 15°C. Średnia wilgotność ponad 80% przez cały rok. Opady od 33 mm w marcu do 447 mm w lipcu. Średnie temperatury (dzień/noc) od 26,0/20,4°C w styczniu do 29,4/22,8°C w maju. Okres kwitnienia: Kwiecień-maj, ale może powtórzyć kwitnienie we wrześniu.
Informacje o roślinie i kwiatach:
Wielkość i typ rośliny:
Jest to epifit sympodialny, o pokroju wyprostowanym lub wznoszącym się, o wysokości ponad 25 cm.
Pseudobulwy/łodyga:
Pseudobulwy mają 2-3 cm długości i 1,5 -2,0 cm średnicy. Gruszkowate, proste lub wznoszące się pseudobulwy są gęsto rozmieszczone na krótkim kłączu.
Liście:
Liście mają długość do 22 cm i szerokość 3-4 cm. Pojedynczy, skórzasty, podłużny liść wyrasta z wierzchołka pseudobulwy. Ma sztywny, wąski ogonek przy podstawie, o długości do 4,5 cm.
Kwiatostan:
Wznoszący się kwiatostan o długości do 10 cm wyrasta z podstawy pseudobulwy.
Kwiaty:
2-3 w każdym kwiatostanie. Bladożółte kwiaty mają brązową warżkę, nieprzyjemny zapach i około 4 cm długości. Płatek grzbietowy jest podłużno-lancetowaty, ma 3 cm długości, 0,6 cm szerokości i zwęża się przy wierzchołku. Boczne płatki zewnętrzne są trójkątno-podłużne, mają ok. 4 cm długości, 0,5 cm szerokości i zwężają się przy wierzchołku. Płatki okółka wewnętrznego mają 1,2 cm długości i 0,4 cm szerokości. Warżka jest 3-klapowa, ma zaokrąglone, wyprostowane działki boczne o długości ok. 0,4 cm. Działka środkowa ma 0,7 cm długości, 0,2 cm szerokości i tępo zakończony koniuszek. Prętosłup ma ok. 0,7 cm długości.
Tłumaczenie: Grażyna Siemińska |
----------------- U P R A W A ----------------
| |
Temperatura: |
Roślina ciepłolubna.
Przez cały rok średnia temperatura dnia wynosi 26-29°C, a średnia temperatura nocy 20-23°C, z amplitudą dobową 6-7°C. |
Światło: |
12000-23000 luksów. Światło powinno być przefiltrowane lub rozproszone, a rośliny nie powinny być bezpośrednio wystawiane na działanie słońca w godzinach południowych. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza. |
Podlewanie: |
Przez większość roku opady są intensywne i zmniejszają się tylko w ciągu 2-3 miesięcy półsuchego okresu pod koniec zimy i na początku wiosny. Od końca wiosny aż do jesieni uprawiane rośliny powinny być podlewane obficie. Należy jednak zwrócić szczególną uwagę, aby podłoże nie było rozmokłe ani zleżałe. Późną jesienią podlewanie powinno być stopniowo ograniczane. Odwiedzający naturalne siedliska podają, że tam nigdy nie jest sucho, nawet podczas bardziej suchych miesięcy. |
Nawożenie: |
W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Wielu hodowców preferuje stosowanie zrównoważonego nawozu przez cały rok, ale są i tacy, którzy od wiosny do połowy lata stosują nawóz o zwiększonej zawartości azotu, a następnie, późnym latem i jesienią, zaczynają stosować nawóz o większej zawartości fosforu. |
Podłoże: |
Rośliny dobrze rosną zamocowane na kawałkach paproci drzewiastej lub korka, o ile można im zapewnić wysoką wilgotność, co w okresie lata wymaga codziennego podlewania. W okresie wyjątkowo gorącej i suchej pogody zamocowane rośliny mogą wymagać nawet kilkakrotnego podlewania w ciągu dnia. Rośliny te wymagają stałej wilgoci, ale musi być zapewniony doskonały drenaż i dobry dostęp powietrza do korzeni. Ponieważ jednak dla większości hodowców utrzymywanie wystarczająco wysokiej wilgotności przy takim sposobie uprawy jest zbyt trudne, zazwyczaj uprawiają te rośliny w koszyczkach wypełnionych luźnym, szybko odprowadzającym wodę podłożem, nie rozkładającym się zbyt szybko, aby jak najrzadziej naruszać system korzeniowy tych roślin przy przesadzaniu. Ulubionym przez wielu podłożem są włókna paproci drzewiastej, ponieważ nie rozkładają się tak szybko, jak kora. To oznacza, że rośliny nie muszą być za często przesadzane, co jest o tyle ważne, że wiele gatunków z rodzaju Bulbophyllum bardzo źle reaguje na wszelkie naruszanie bryły korzeniowej. Po dzieleniu lub przesadzaniu rośliny często przez około rok wracają do normalnego stanu. Jeżeli podłoże nie uległo rozkładowi, ale roślina wyrosła poza pojemnik, można przenieść roślinę z całą bryłą korzeniową do większego koszyczka lub doniczki bez naruszania korzeni. Jeśli przesadzanie jest konieczne, najlepiej przeprowadzić je w momencie, gdy nowe korzenie już zaczynają rosnąć, aby umożliwić roślinie jak najszybsze ukorzenienie się. Rośliny należy jednak przesadzać natychmiast po stwierdzeniu, że podłoże uległo rozkładowi i nie odprowadza wody wystarczająco szybko. |
Wilgotność powietrza: |
80-85% przez większość roku, tylko przez okres jednego wiosennego miesiąca spada do 75%. |
Okres spoczynku: |
Przedstawione tu warunki uprawy powinny być utrzymywane przez cały rok. W siedlisku naturalnym od późnej zimy do początków wiosny opady są mniejsze, dlatego w tym okresie roku uprawianym roślinom trzeba zredukować ilość wody. Należy im pozwolić na lekkie przesychanie pomiędzy podlewaniami, ale nie powinny zupełnie wysychać ani pozostawać dłużej bez wody. W większości przypadków wystarczającą ilość wody zapewnią dość regularne zamgławiania wczesnym rankiem pomiędzy rzadkimi podlewaniami. Pozwoli to uniknąć zupełnego wyschnięcia rośliny i zapewni jej lekki spoczynek konieczny do zaindukowania kwitnienia. Nawożenie należy zredukować aż do momentu, gdy wiosną rozpocznie się intensywniejsze podlewanie. Jeśli podlewanie roślin jest ograniczone, należy również zredukować nawożenie. | | |